مفهوم دازاین در اندیشه ی هایدگر

مارتین هایدگر از بزرگترین فلاسفه ی قرن بیستم به شمار می آید ، فلسفه ی او اگزیستانسیالیسم با مفهوم خاص خود او و درک او از هستی و زمان است. در فلسفه ی هایدگر کلمه ی کلیدی وجود دارد که بر سر معنای آن در ترجمه به فارسی اختلافات زیادی وجود دارد.

من یکی از آن معانی را که در جستجوهای خود بیشتر به زبان هایدگر نزدیک بود را در زیر می آورم.بدون درک دازاین ، درک فلسفه ی هایدگر غیرممکن است.

دازاین (به آلمانی: Dasein) (تلفظ آلمانی: [ˈda:zaɪn]) واژه‌ای آلمانی است که به «آنجا بودن» یا «آنجا هستی» (آلمانی: da - آنجا; sein - بودن یا هستی) ترجمه شده است. این واژه در فارسی در بیشتر موارد ترجمه نمی‌شود و به همان صورت دازاین آورده می‌شود. این واژه در انگلیسی هم اغلب «existence» ترجمه شده است.

مفهوم

دازاین یک مفهوم اساسی در فلسفه اگزیستانسیالیسممارتین هایدگر به خصوص در کتاب معروف وی، هستی و زمان می‌باشد.

هایدگر عبارت دازاین را برای اشاره به تجربه «بودن» که مختص به انسان است استفاده می‌کرد. بدین معنی که دازاین یک شکل از بودن می‌باشد که از مسائلی همچون «شخص»، «مرگ» و معضل یا پارادوکس «زندگی در ارتباط با دیگر انسان‌ها درحالی که درنهایت با خود تنها می‌باشد»، آگاه است و باید با آنها مواجه شود.

 

 

اسپینوزا

• خدا جهان را در منظرهٔ ابدیت می‌بیند»